چه کسی در قرن بیست و یکم امور جهان را رهبری خواهد کرد ؟

چه کسی در قرن بیست و یکم امور جهان را رهبری خواهد کرد ؟ غرب و به ویژه ایالات متحده آمریکا که از پایان جنگ جهانی دوم موقعیت غالبی را اشغال کرده است یا کشورهای جنوب، و در راس آنها چین و هند ؟ در پایان ماه اوت اجلاس بریکس (برزیل، روسیه، هند، چین، آفریقای جنوبی) با تصمیم برای پذیرش شش عضو جدید، تمایل کشورهای نوظهور را برای تلاش در جهت سازماندهی مجدد نظام بین‌المللی نمایان کرد. گام بزرگی در ایجاد توازن مجدد جهانی که لازمه آن برداشتن قدم های دیگری است.

پایان تابستان شاهد جوشش دیپلماتیک غیرعادی ای بود. بویژه از آنرو که کشورهای میزبان این حرکت های بزرگ، آفریقای جنوبی و هند، به دنیای غرب تعلق ندارند. در واقع، تازه نشست بریکس (مخفف برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای جنوبی) در ۲۴ اوت در ژوهانسبورگ به پایان رسیده بود، که این پنج کشور در ۱۰ سپتامبر در اجلاس کمی غربی‌تر گروه بیست (G20) در دهلی نو شرکت کردند.
همزمانی تصادفی این دو اجلاس ، تفاوت بین آنها را آشکارتر کرد، که تصویری در مقیاسی کوچک از جهانی در حال تحول است.
پیش از آغاز اجلاس اول گفته می شد که بریکس به دلیل اختلافات بین هند و چین رو به مرگ یا درحال فلج شدن است. اما با پذیرش شش عضو جدید، بریکس سرزندگی خود را نشان داد. برخی از مفسران از یک «چرخش تاریخی» صحبت می کنند، در حالی که برخی دیگر آن را چیزی بیش از یک «نمایش تبلیغاتی» ساده نمی دانند. این اجلاس نه سزاوار این فوران شور و شوق است و نه این تنگ نظری بیش از حد. یک امر واضح است: بریکس در حال جذب بیش از بیست کشور جدید است که در انتظار پیوستن سریع به آن هستند.
از سوی دیگر، اجلاس گروه بیست می بایست نشانه بازگشت غربی به صحنه بین المللی باشد که به طور فزاینده ای توسط کشورهای جنوب زیر سوال می رود. اما این گردهم آئي با شکست کشورهای ثروتمند در تحمیل دیدگاه خود به پایان رسید و حتی از نشست سران بالی در سال گذشته که «تهاجم روسیه» را محکوم کرده بود، عقب نشینی کرد. فایننشال تایمز خاطرنشان می کند: بیانیه پایانی تنها به «جنگ در اوکراین» اشاره می کند: «فرمولی که حامیان کی یف، مانند ایالات متحده و متحدانش، قبلاً آن را رد کرده بودند، زیرا برای روسیه و اوکراین مسئولیتی مساوی متصور است. (…) ضربه ای به کشورهای غربی که سال گذشته را صرف متقاعد کردن کشورهای در حال توسعه برای محکوم کردن مسکو و حمایت از اوکراین کرده اند”. «جنوب» جنگ را محکوم می کند، اما به روایت غربی پایبند نیست.
در این گردهم آئی گروه بیست، اتحادیه آفریقا به گروه پیوست(در همان سطح اتحادیه اروپا) که می توان آن را یک گشایش تفسیر کرد. با این حال، احتمال کمی وجود دارد که این امر توازن قوا را تغییر دهد. برای به فراموشی سپردن ناکامی نشست دهلی نو، ریاست‌جمهوری آمریکا و رسانه‌های حامی آن پیشنهاد آقای جوزف بایدن را که مورد قبول همه قرار گرفت، مبنی بر ایجاد یک «راهرو»(کریدور) برای اتصال هند و اروپا از طریق امارات متحده عربی ، عربستان سعودی، اردن و اسرائیل برجسته کردند که می بایست با تکیه بر یک خط راه آهن، یک کابل زیردریایی پرسرعت و یک خط لوله گاز هیدروژن بوجود آید. رئیس کمیسیون اروپا، اورسولا فون در لاین، در باره آن گفت: «بیشتر از یک راه‌آهن ساده یا یک کابل، این یک پل سبز و دیجیتالی است که قاره‌ها و تمدن‌ها را به هم متصل می‌کند».

گروه پخش رسانه های جهانی آیدیا,
سیروس کنگرلو
لوموند دیپلوماتیک

cfigi_admin

See author's posts